Hoe neem je een idee dat is geïnspireerd door een prachtige glazen vaas en transformeer je dit tot een van Londens meest iconische nieuwe ontwikkelingen?
Dit was een vraag die bekroonde architecten SimpsonHaugh en ontwikkelaars St George vele malen aan zichzelf stelden bij het creëren van One Blackfriars, maar ook aan Guardian Glass.
De 170 meter hoge toren in het hart van de South Bank is gebaseerd op de 'Lansetti II'-vaas uit de jaren 50 van de vorige eeuw van de beroemde glaskunstenaar en ontwerper Timo Sarpeneva. Een ontwerp dat vooral bewonderd wordt om zijn dynamische vorm die afhankelijk van het licht verandert.
Het was een prachtige, vrije sculpturale vorm die de befaamde skyline van Londen alleen maar zou versterken. De echte uitdaging was dan ook om hier trouw aan te blijven, met 274 appartementen in de 50 verdiepingen tellende hoofdtoren, met een boetiekhotel en winkel- en recreatieruimte aan de basis.
Om dit te bereiken, creëerden de architecten eerst een 'toren binnen een toren' met twee aparte, onafhankelijke gevels. De binnengevel of 'huid' zou het luxe woonblok vormen, dat voldoet aan alle esthetische en prestatie-eisen die daarbij horen. Terwijl de prachtig gebogen en afgeronde buitenhuid, bestaande uit meer dan 5.000 Guardian Glass-panelen, de algehele vorm van het gebouw zou bepalen, met zijn elegante taps toelopende lijnen die het originele vaasontwerp weerspiegelen.
Christian Male, partner bij SimpsonHaugh voegt hieraan toe: "We wilden altijd een zeer strakke en zo 'wit' mogelijke look creëren, dus was een laag ijzergehalte heel belangrijk voor ons. We wilden ook een tweeledig uiterlijk: nu eens transparant om de gekleurde glaspanelen van de binnenhuid en de individuele appartementen te onthullen, en dan weer zeer nadrukkelijk aanwezig om de elegante vorm tot zijn recht te laten komen."
Voor de buitenkant van het hotel, die zich zo dicht mogelijk bij de toren moest bevinden, werd hoogwaardig gecoat zonlichtregulerend glas gebruikt op zowel de platte als de gebogen gecoate glaspanelen. SimpsonHaugh maakte ook gebruik van fritpatronen en geïsoleerde shadowbox-panelen om een gevoel van diepte te creëren en de bekleding van de toren na te bootsen.
Om dit op te lossen, werkte Guardian Glass nauw samen met zowel SimpsonHaugh als de glasverwerkers tijdens de ontwerp- en planningsfase, waarbij meer dan 30 verschillende glastypen werden onderzocht om de perfecte combinatie te vinden.
"De vervaardiging van de buitenhuid vormde een uitdaging", zegt Richard Mayall, Regional Commercial Manager bij Guardian Glass. "Een derde van de buitenste glasplaten moest gebogen worden en sommige dubbel. De kromming moest voldoen aan zeer nauwkeurige metingen en het glas moest ook heldere kleuren, minimale reflectie en hoge transparantie bieden."
Christian Male voegt hieraan toe: "De combinatie van glas met laag ijzergehalte en de coating zorgt voor een zeer strakke vormgeving, die zo nu en dan bijzonder reflectief is. Het is visueel zeer rijk, vooral in combinatie met de achterliggende gekleurde glaspanelen die aan de achterzijde zijn gelakt."
De grote, prominente glasvlakken van de winkelpuien aan de basis en de lobby van de toren vereisten eveneens een oplossing op maat. Zonnebescherming en thermische isolatie waren vereist, maar ook lichttransmissie en transparantie, ondanks de 5 cm dikke dubbele beglazing. Dit werd opgelost met een combinatie van gecoat zonlichtregulerend glas en zeer transparant, neutraal glas met een laag ijzergehalte.