122 ลีเดนฮอลล์ - “The Cheesegrater”
122 ลีเดนฮอลล์ - “The Cheesegrater”
ตัวยึดตำแหน่ง
คำอธิบายโปรเจกต์
122 ลีเดนฮอลล์ได้รับการออกแบบโดย Richard Rogers จากบริษัท Rogers Stirk Harbour + Partners และได้กลายมาเป็นสัญลักษณ์อันโดดเด่นแห่งเส้นขอบฟ้าของลอนดอน โครงการนี้ได้รับการขนานนามว่า “The Cheesegrater” (ที่ขูดชีส) ตั้งแต่อยู่ในช่วงวางแผนโครงการโดย Peter Rees ประธานเจ้าหน้าที่ฝ่ายวางแผนของหน่วยงาน City of London Corporation (เทศบาลนครลอนดอน) ซึ่งชื่อนี้เป็นที่คุ้นหูและได้รับการยอมรับจากชาวลอนดอนและนักท่องเที่ยวตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
อาคารสูง 225 เมตรถูกออกแบบมาให้สูงพอดีกับเส้นขอบฟ้าของลอนดอนโดยไม่กระทบกับทัศนียภาพของมหาวิหารเซนต์พอลที่อยู่ใกล้กัน ด้วยการสร้างรูปทรงของอาคารที่ไม่เหมือนใครจากเปลือกอาคารที่มีความลาดเอียงอย่างเห็นได้ชัด
Cheesegrater หันหน้าไปทางอาคารของ Lloyd's ซึ่งได้รับการออกแบบโดย Richard Rogers และเช่นเดียวกับอาคารของ Lloyd's สถาปัตยกรรมบางส่วนของ Cheesegrater ก็ปรากฏอยู่ที่ด้านนอกโครงเหล็กของอาคาร Cheesegrater มีลิฟต์ที่มองเห็นได้จากภายนอก คุณจึงเห็นพนักงานถูกดึงกระชากด้วยความเร็วเหนือชั้นถึง 8 เมตร/วินาที
เปลือกอาคารขนาด 75,000 ตารางเมตรมีผนังกระจกห่อหุ้มอาคารทำจากกระจกสองชั้นเพื่อการป้องกันรังสีจากดวงอาทิตย์ระดับสูงโดยยังคงสีสันโทนกลางของกระจกเอาไว้ แต่แท้ที่จริงแล้วกระจกนั้นคือผลิตภัณฑ์ของ Guardian ทั้งสองรุ่น ได้แก่ SunGuard® SN 51/28 และ SunGuard® SN 62/34 ซึ่งนำมาใช้งานเพื่อให้ตัวอาคารและผู้อยู่อาศัยรู้สึกเย็นสบายอยู่เสมอด้วยระดับการกรองแสงถึง 1.82